Ontmoeting

Wanneer mag ik u zien? Uw vriendelijk gezicht?
De lach die om uw lippen speelt? 
Dan komt u naar me toe, uw armen uitgestrekt. 
Eindelijk houdt u mij vast 
Het lijkt me zo bijzonder 
Om u echt te ontmoeten   
Al is het in een droom, een visioen 
Al is het maar voor even 
Te weten dat ik uw vriend ben. 
Kent u mijn twijfels al? Mijn ongeloof misschien? 
De stem van mijn onzekerheid. 
Het maakt mij ook wat bang: u zegt dat u vergeeft, 
maar blijft u niet teleurgesteld? 
Toch lijkt het me bijzonder… 
En kunnen we misschien eens praten over wat 
Er in mijn leven moeilijk was? 
En over het waarom? Had alles dan een doel? 
Was u het die het zo bedacht? 
Het lijkt me zo bijzonder… 
Waar ik nog naar verlang: Uw handen op mijn hoofd 
Uw zegen houdt me dicht bij U 
Dat ik U heb ontmoet, geeft mij nu de rust 
De moed om verder te gaan 
Het lijkt me zo bijzonder… 

Theo Odink